Ruhun Duymaz

Ben istemiyor muyum sanki aşık olmayı şimdi?
Öyle bakma bana.
Sevmeyi hiç bilmeyen biriymişim gibi,
Aşktan, acıdan nasibini hiç almamışım gibi,
Öyle aşağılayıcı bakma bana.
Benim de yaralarım var hala saramadığım
Gün geçtikçe iyileştiğimi düşünürken ben
Sorular beliriyor kafamda cevaplayamadığım..
Ve ben herkes karşısında dimdik durmaya çalışırken ayakta
Sen geçmiş ne anlarsın sevmekten diyorsun bana.
Ben nasıl severim bilir misin?
İzlerim uzaktan...
Ne yaptığını, nerde, kimle olduğunu bilirim.
Mor giydiğin günleri takip ederim.
Bir kıza gülümsediğinde içim içimi yer.
Erkek arkadaşlarınla oturup konuşuyorsan eğer,
Bak ne düzgün çocuk der bir daha severim.
Yolun karşı tarafından görüp de el sallıyorsan bana,
Yanıma gelip halimi hatrımı soruyorsan bir de,
Gülümserim.
Bir daha severim.
Yeri gelir kendi kendime triplere girerim.
Acı gerçek şu ki olmayacağını bilirim.
Bazen açık açık konuşsam mı diye cümleye başlarken
Noktayı koymadan vazgeçerim.
Ben nasıl severim bilir misin?
Uzaktan, dokunmadan, aldırmadan...
Ben çok severim seni ama haberin olmaz.
Ruhun bile duymaz!