Yalnızlık da Sever Beni

İhtiyacım olan seyle basbasayım simdi
Yalnızlık!
Kimine göre asla düsülmemesi gereken bir durum,
Kimine göre ölene kadar sürdürülebilecek bir zulüm.
Ben her seye ragmen severim yalnızlıgı.
Gözümden bir damla yas akarken yanımda olmasın sevdigim
Basımı yaslayacak bir omuz aradıgımda yanımda olmasın.
Bazen mutlu olucam elbet,
Gelmesin yanıma.
Cünkü, severim ben yalnız kalmayı...
Hayallerimde konusmayı,
Aynaya bakıp görmeyi degisiklikleri,
Kısık sesle sevdigim bir sarkıyı acıp,
Yanında bir sise sarabı bitirmeyi..
Severim ben her seye ragmen!
İstemem gözümü actıgımda yanımda bana hayranlıkla bakan bir sevgili,
İstemem hasta oldugumda keske ben o yatakta yatıyor olsaydım diye bakan bir anneyi,
Arkadaslarım benim icin sevinip üzülmesinler.
İstemem!
Fedakar olmasınlar bu kadar.
Gerekirse sevmesinler beni.
Hem biliyorum ben!
Kimse kalmasa da,
Yalnızlık sever beni benim onu sevdigim gibi...