Pages

4 Temmuz 2010 Pazar

Sonumuz Böyle İşte

Hep mi böyle olur sonlar?
Önce deli gibi düsünürsün,
Herseyin oldu zannedersin,
O olmayınca nefes almak zor gelir.
Gözlerini actıgında karsında olsun istersin hep
Elini uzattıgında tutan o olsun istersin
Düstügünde seni kaldıran o olsun
Kucagını actıgında o gelsin,
Sabah uyandıgında yanında o olsun istersin...
Üsüdügünde onun nefesiyle ısınmak,
Korunmak istediginde kollarına atlamak,
Yasamak istedigin tüm maceraları onunla birlikte yasamak,
Beraber yaslanmak istersin...
Ben güvenin bu kadar önemli oldugunu sende anladım.
Evet tüm bunları istedim belki ya da hayal ettim sadece.
Ama aklım kalbimin önüne gectigi an
Anladım ben seni.
Güvenmemem gerektigini...
O istekler, o heyecanlar yok simdi.
Seninle birlikte cekip gitti belki cok uzaklara
Bir daha dönmez diye ümit ederken ben
Ne olur cıkma karsıma ben hic beklemezken!
Bitti!
Bedenimde gezen SEN yoksun artık.
Zor olsa da,
Cok zor olsa da kurtuldum senden.
Bizim sonumuz böyle oldu iste.
Söylesene?
Ne farkı var digerlerinden?
Güvenmediklerimden...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder