Pages

9 Haziran 2010 Çarşamba

seni düsündüm bugün

Seni ilk gördügüm an geldi bugün aklıma
Oturup düsündüm saatlerce
Neden bu hale geldik diye?
Bakıslarını düsündüm
Bos bakarken bile aslında bircok sey anlattıgını anladım
Gülerken gözlerindeki o parıltıyı gördügümde
Gülmenin en cok sana yakıstıgını anladım.
Sözlerini düsündüm
Susarken anlattıklarını, konusurken ne kadar ciddi oldugunu anladım
Durusunu düsündüm
Attıgın her adımdaki kendine güveni
Herseye ragmen ayakta durabildigini anladım.
Sakalasırken bile gülmedigini,
Yeri geldiginde acımasız hallerini,
Beni en cok yaralayan o günleri düsündüm.
Yasadıklarımızı düsündüm.
Sadece hayallerden ibaret olan,
Ulasmaya calıstıkca benden uzaklasan,
Erisemeyecekmis duygusu yasatan.
Yasayacaklarımızı düsündüm.
Bir gelecegimiz olursa diye..
Seni düsündüm.
Günes hic dogmayacakmıs gibi bugün.
Karanlıga hapsolmus bir halde seni düsündüm bütün gün.
Gülüsün hep gözümün önünde
Unutmayayım diye bir de fotografın var masamın üstünde.
Sözlerin kulagımda hep.
Unutmayayım diye bir de yazdıkların var önümde.
Seni düsündüm ben.
Yasadıklarımızı yasayacaklarımızı belki de yasanmaması gereken seyleri düsündüm.
Etrafıma bakındım.
Sonra bir fazlalık.
Olmaması gereken bir esya, yanıbasımda duruyorken öyle...
Anladım!
Bir insanın kokusu hic degismezmis
Kokunu duyunca anladım...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder